Poradnik

Często zadawane pytania dotyczące pracy komornika Ryszarda Pryzmont - Kartuzy

Komornik sądowy, jako funkcjonariusz publiczny przydzielony do pracy przy sądzie rejonowym, ma za zadanie egzekwowanie orzeczeń sądowych, zarówno w sprawach finansowych, jak i niefinansowych, a także innych decyzji mających moc tytułów wykonawczych. Działanie to obejmuje zastosowanie różnych środków przymusu, które mają na celu skuteczne wyegzekwowanie należności od dłużnika na rzecz wierzyciela. Jako zawód oparty na zaufaniu publicznym, komornik musi łączyć w sobie wysoką etykę zawodową z dokładnością i skrupulatnością w wykonywaniu powierzonych mu zadań.

W ramach swoich obowiązków, komornik sądowy:

Reprezentuje interesy państwa, działając w jego imieniu. Wspiera wierzycieli w procesie odzyskiwania należności, działając na ich rzecz. Posiada uprawnienia do stosowania różnych legalnych środków przymusu, które mają za zadanie zmuszenie dłużnika do spełnienia jego zobowiązań określonych w tytule wykonawczym. Ma prawo do legitymowania osób, co pozwala na ustalenie ich tożsamości w celach związanych z procesem egzekucyjnym.

Komornik, poprzez swoją działalność, odgrywa kluczową rolę w systemie wymiaru sprawiedliwości, zapewniając, że orzeczenia sądowe i inne decyzje są skutecznie realizowane, co ma znaczący wpływ na funkcjonowanie prawne społeczeństwa.

Jak uzyskać świadczenie z funduszu alimentacyjnego?

Świadczenie z funduszu alimentacyjnego jest przeznaczone dla wierzyciela alimentacyjnego, kiedy próby odzyskania należności alimentacyjnych od dłużnika zakończyły się niepowodzeniem, mimo wykorzystania wszystkich dostępnych metod egzekucyjnych przez okres dwóch miesięcy. W takiej sytuacji, na podstawie wniosku wierzyciela, komornik sądowy wydaje oficjalne zaświadczenie potwierdzające bezskuteczność podjętych działań egzekucyjnych. To zaświadczenie umożliwia wierzycielowi ubieganie się o otrzymanie świadczenia z funduszu alimentacyjnego. Aby kwalifikować się do otrzymania tego wsparcia, dochód na osobę w rodzinie wierzyciela nie może przekraczać 900 złotych miesięcznie. Wysokość świadczenia z funduszu alimentacyjnego wynosi 500 złotych miesięcznie i ma na celu zapewnienie wsparcia finansowego w sytuacji, gdy dłużnik alimentacyjny nie wywiązuje się ze swoich zobowiązań.

Jak nowoczesne technologie wpływają na pracę komornika?

Rozwój technologiczny otwiera nowe drzwi do efektywniejszego zarządzania pracą kancelarii komorniczej, korzyści czerpią z tego zarówno komornicy, jak i uczestnicy postępowania. Dostępność elektroniczna akt postępowania jest kluczowa, szczególnie podczas pandemii. Implementacja elektronicznych aukcji na chronionej platformie opracowanej przez Krajową Radę Komorniczą znacząco usprawnia i przyspiesza procedury egzekucyjne. Elektroniczna wymiana informacji z bankami czy urzędami skarbowymi przez systemy teleinformatyczne umożliwia szybką realizację zajęć majątkowych, a także natychmiastowe przekazywanie informacji o ich uchyleniu do odpowiednich trzeciodłużników, co jest niezwykle ważne dla dłużnika w razie pomyślnej egzekucji. Wykorzystanie nowych technologii nie tylko zwiększa efektywność i tempo postępowania, ale również pozwala na znaczące obniżenie kosztów związanych z prowadzeniem każdej sprawy.

Na jakim systemie pracujemy?

Kancelaria komornicza prowadzona przez Ryszarda Pryzmont wykorzystuje zaawansowany system informatyczny Komornik SQL do optymalizacji swoich procesów pracy. W celu dalszego zwiększenia efektywności działania, biuro korzysta również z nieograniczonego dostępu do szerokiej gamy narzędzi oferowanych przez platformę Komornik.IT. Dla udogodnienia wierzycieli i ich pełnomocników, kancelaria zapewnia dostęp do innowacyjnej usługi, zwaną wirtualnymi aktami, poprzez system Komornik Online. Ta funkcja pozwala na bezpieczne przeglądanie informacji dotyczących wyłącznie tych postępowań egzekucyjnych, w których są zainteresowane strony, za pomocą internetowej przeglądarki. System gwarantuje bezobsługową i zabezpieczoną wymianę danych, które są udostępniane w czasie rzeczywistym. Wszystkie te informacje są łatwo dostępne poprzez oficjalną stronę internetową biura, dostępną pod adresem www.kartuzy-komornik.pl, co zapewnia przejrzystość i łatwość dostępu do informacji dla zainteresowanych stron.

Po zakończeniu egzekucji komornik nie oddał mi tytułu wykonawczego. Dlaczego?

Na zakończenie procesu egzekucyjnego, komornik albo restytuuje tytuł wykonawczy stronie zainteresowanej, albo przechowuje go w dokumentacji sprawy. Restytucja tytułu wykonawczego ma miejsce, gdy komornikowi nie powiodło się ściągnięcie należności, bądź udało się to tylko częściowo. W przeciwieństwie, sytuacja, w której tytuł wykonawczy zostaje w aktach sprawy, jest bardziej korzystna dla wierzyciela, ponieważ oznacza to, że całość roszczeń określonych w tytule wykonawczym została zrealizowana. W takim kontekście, na komorniku ciąży obowiązek zatrzymania tytułu wykonawczego wśród dokumentów sprawy oraz odnotowania szczegółów dotyczących rezultatu przeprowadzonej egzekucji, co stanowi oficjalne potwierdzenie zaspokojenia wierzyciela.

W jaki sposób komornik może ustalić majątek dłużnika?

Gdy wierzyciel nie posiada informacji na temat zasobów majątkowych dłużnika, ma możliwość zainicjowania przez komornika specjalistycznych działań mających na celu zlokalizowanie i zidentyfikowanie majątku należącego do dłużnika. Taki proces, oparty na przepisach art. 801 § 2 Kodeksu Postępowania Cywilnego, obejmuje szeroko zakrojone poszukiwania różnorodnych składników majątkowych, w tym rachunków bankowych, źródeł dochodu takich jak wynagrodzenie za pracę, pojazdów mechanicznych, nieruchomości oraz wszelkiego rodzaju wierzytelności, które mogą pochodzić na przykład z umów najmu, dzierżawy, zlecenia, czy umowy o dzieło. W ramach tych działań komornik podejmuje różne czynności, w tym wizytacje terenowe pod adresem zameldowania bądź pobytu dłużnika, aby dokładnie zinwentaryzować jego majątek.

W procesie poszukiwania majątku dłużnika, komornik wykorzystuje również dostęp do kilku kluczowych systemów informacyjnych:

System OGNIVO, który umożliwia zapytanie o rachunki bankowe dłużnika, oferując wgląd w finansowe zasoby osoby zadłużonej.

CEPIK (Centralna Ewidencja Pojazdów i Kierowców), dzięki której komornik może ustalić, jakie pojazdy mechaniczne są zarejestrowane na dłużnika.

Platforma ZUS PUE (Platforma Usług Elektronicznych Zakładu Ubezpieczeń Społecznych), która dostarcza informacji na temat miejsc pracy dłużnika i podstawy jego zgłoszenia do ubezpieczeń społecznych.

PD CBKW (Państwowy Demograficzny Centralny Bank Kwaterunkowy), za pośrednictwem którego możliwe jest ustalenie, czy dłużnik posiada prawa własności lub jest użytkownikiem wieczystym nieruchomości.

Każde z tych narzędzi dostarcza komornikowi cennych danych, które mogą zostać wykorzystane do efektywnej realizacji egzekucji, zwiększając szanse wierzyciela na odzyskanie należności.

Czy strona może być zwolniona z ponoszenia kosztów komorniczych?

Tak, zgodnie z obowiązującymi przepisami prawnymi, istnieje grupa stron, które są zwolnione z obowiązku pokrywania kosztów związanych z egzekucją sądową. Do tej grupy należą między innymi wierzyciele alimentacyjni oraz pracownicy dochodzący swoich praw wynikających ze stosunku pracy. Jest to istotne udogodnienie mające na celu ochronę osób w szczególnie trudnej sytuacji materialnej lub tych, których roszczenia mają charakter zabezpieczający podstawowe potrzeby życiowe.

Ponadto, warto podkreślić, że prawo do zwolnienia z kosztów komorniczych przysługuje również tym stronom, które uzyskały zwolnienie z kosztów w postępowaniu rozpoznawczym przed sądem. Oznacza to, że decyzja o zwolnieniu z kosztów sądowych wydana przez sąd w trakcie procesu ma bezpośrednie przełożenie również na etap egzekucji sądowej.

Aby skorzystać ze zwolnienia z kosztów egzekucyjnych, konieczne jest dołączenie do wniosku o wszczęcie postępowania egzekucyjnego odpowiedniego postanowienia sądowego, potwierdzającego prawo do takiego zwolnienia. Dokument ten stanowi podstawę dla komornika do uwzględnienia zwolnienia z kosztów egzekucyjnych na korzyść uprawnionej strony. W praktyce oznacza to, że osoba korzystająca ze zwolnienia nie będzie obciążona dodatkowymi wydatkami związanymi z realizacją egzekucji, co jest szczególnie ważne w przypadku osób o ograniczonych możliwościach finansowych.

Czy komornik jest w stanie znaleźć nieruchomość posiadając jedynie PESEL dłużnika?

Korzystając z systemu Państwowego Demograficznego Centralnego Banku Kwaterunkowego (PD CBKW), komornik jest w stanie szybko zweryfikować, czy dłużnik posiada prawa własności lub jest użytkownikiem wieczystym jakiejkolwiek nieruchomości, mając do dyspozycji jedynie numer PESEL dłużnika. Dzięki temu narzędziu, proces identyfikacji majątku nieruchomego dłużnika staje się znacznie prostszy i efektywniejszy. Zgodnie z przepisami zawartymi w Rozporządzeniu Ministra Sprawiedliwości z 29 listopada 2013 roku, dotyczącymi wysokości opłat za różne usługi świadczone przez Centralną Informację Ksiąg Wieczystych – w tym za wydawanie odpisów ksiąg wieczystych, wyciągów z tych ksiąg, zaświadczeń o zamknięciu ksiąg wieczystych oraz za poszukiwanie ksiąg wieczystych w centralnej bazie – opłata za uzyskanie takich informacji wynosi 20 złotych. Jest to standardowa opłata za udzielenie informacji, która umożliwia komornikowi dostęp do kluczowych danych, niezbędnych do efektywnej realizacji postępowania egzekucyjnego.

Czym jest zaliczka na wydatki?

Zaliczka wpłacona przez wierzyciela na poczet kosztów komorniczych ma na celu pokrycie szeregu wydatków szczegółowo wymienionych w art. 7 ustawy o kosztach komorniczych. Te wydatki obejmują między innymi koszty związane z doręczaniem korespondencji, a także koszty pozyskania informacji kluczowych do efektywnego przeprowadzenia postępowania egzekucyjnego. Przykłady takich kosztów to: opłata za udostępnienie danych z rejestru ubezpieczonych ZUS, wynosząca 37,79 zł; koszt uzyskania informacji z Urzędu Skarbowego, który jest określony na kwotę 35,00 zł; a także opłata za informację z Państwowego Demograficznego Centralnego Banku Kwaterunkowego (PD CBKW) na temat statusu własnościowego lub użytkowania wieczystego nieruchomości przez dłużnika, która wynosi 20,00 zł.

Dodatkowo, zaliczka może być przeznaczona na pokrycie innych wydatków określonych w art. 7 ustawy o kosztach komorniczych i kolejnych, które mogą zależeć od charakteru danej egzekucji. Może to obejmować, na przykład, należności dla biegłych, koszty ogłoszeń w prasie, wydatki na transport specjalistyczny czy przejazdy.

Warto zaznaczyć, że zaliczka na wydatki nie stanowi wynagrodzenia dla komornika. Wszystkie wymienione wydatki są przekazywane bezpośrednio odpowiednim instytucjom i dostawcom usług, którzy dostarczają niezbędnych informacji lub wykonują usługi wspierające proces egzekucyjny.

Jakie są sposoby egzekucji?

Komornik sądowy ma uprawnienia do jednoczesnego przeprowadzania postępowania egzekucyjnego z różnorodnych elementów majątku dłużnika. Do najczęściej stosowanych form egzekucji należą:

egzekucja z ruchomości, czyli z przedmiotów materialnych należących do dłużnika,

egzekucja z wynagrodzenia za pracę, polegająca na potrąceniu określonej części dochodów dłużnika,

egzekucja z rachunków bankowych, czyli zajęcie środków zgromadzonych na kontach bankowych,

egzekucja z innych wierzytelności, np. z praw do otrzymywania pewnych świadczeń,

egzekucja z praw majątkowych, w tym praw autorskich czy patentów,

egzekucja z nieruchomości, tj. z domów, mieszkań lub gruntów,

uproszczona egzekucja z nieruchomości, stosowana w określonych, łatwiejszych do zrealizowania przypadkach,

egzekucja ze statków morskich, dotycząca własności statków zarejestrowanych pod polską banderą.

Przed reformą prawną, która weszła w życie 8 września 2016 roku, wierzyciel był zobowiązany do wskazania w swoim wniosku egzekucyjnym preferowanych sposobów egzekucji, co ograniczało komornika do działania jedynie w ramach tych wskazań. Od tego czasu obowiązują nowe przepisy, które uwalniają wierzyciela od tego obowiązku, z wyjątkiem egzekucji z nieruchomości oraz tych składników majątkowych, dla których przepisy o egzekucji z nieruchomości znajdują zastosowanie. Wierzyciel może teraz złożyć wniosek egzekucyjny bez konieczności określania sposobu egzekucji, co pozwala komornikowi na podjęcie i przeprowadzenie egzekucji z wykorzystaniem wszystkich dostępnych opcji i majątku dłużnika. Jednakże, w przypadku chęci skierowania egzekucji na nieruchomość dłużnika, wierzyciel musi wyraźnie wskazać tę intencję w swoim wniosku..

Czym jest postępowanie zabezpieczające?

Postępowanie zabezpieczające jest procedurą prawną, której celem jest ochrona praw stron do czasu, gdy sprawa zostanie ostatecznie rozstrzygnięta przez sąd, oraz przygotowanie gruntu pod ewentualną przyszłą egzekucję należności. Osoba uprawniona, posiadająca na przykład nakaz zapłaty uzyskany w postępowaniu nakazowym lub postanowienie sądu o zabezpieczeniu, wyposażone w klauzulę wykonalności, może zainicjować to postępowanie poprzez złożenie stosownego wniosku.

Przy składaniu wniosku o uruchomienie postępowania zabezpieczającego, osoba uprawniona zobowiązana jest do uiszczenia opłaty w wysokości określonej w art. 31 ustawy o kosztach komorniczych, czyli 5% wartości świadczenia podlegającego zabezpieczeniu.

Realizacja postanowienia o zabezpieczeniu jest przeprowadzana zgodnie z zasadami obowiązującymi w postępowaniu egzekucyjnym. Oznacza to, że komornik ma prawo do podjęcia szeregu działań, takich jak zajęcie ruchomości, wynagrodzenia za pracę, wierzytelności bankowych, innych wierzytelności, a także praw majątkowych dłużnika. Takie działania mają na celu zabezpieczenie interesów wierzyciela w oczekiwaniu na ostateczne rozstrzygnięcie sądu oraz zapewnienie, że w przypadku pozytywnego dla wierzyciela wyroku, będzie on mógł skutecznie odzyskać swoje należności.

Czym jest tytuł wykonawczy?

Tytuł wykonawczy stanowi formalną podstawę do uruchomienia procesu egzekucyjnego. Do tytułów egzekucyjnych zaliczają się orzeczenia sądowe lub referendarzy sądowych, które są prawomocne lub nadające się do natychmiastowego wykonania, ugody sądowe, wyroki sądów polubownych lub ugody przed nimi zawarte, ugody zawarte w procesie mediacji, a także inne dokumenty takie jak akty notarialne, w których dłużnik dobrowolnie poddaje się egzekucji, zobowiązując się do uiszczenia określonej sumy pieniężnej. Te dokumenty, z mocy prawa, mogą być egzekwowane sądownie.

Zanim tytuł wykonawczy może zostać wykorzystany w praktyce, musi być zaopatrzony w klauzulę wykonalności wydaną przez sąd. Klauzula ta definiuje zakres świadczenia podlegającego egzekucji oraz określa, czy dany dokument jest uznawany za prawomocny, czy nadaje się do natychmiastowego wykonania. W przypadkach, gdy orzeczenie dotyczy zobowiązań pieniężnych w walucie obcej, sąd ustala również klauzulę wykonalności, zobowiązując komornika do przeliczenia owej kwoty na walutę polską, co umożliwia realizację egzekucji na terytorium Polski.

Co należy zrobić żeby wszcząć postępowanie egzekucyjne?

Rozpoczęcie postępowania egzekucyjnego inicjowane jest przez wierzyciela, który składa stosowny wniosek do komornika sądowego. Taki wniosek może być przedłożony w formie pisemnej lub ustnie do protokołu podczas wizyty w kancelarii komorniczej. Niezbędne jest precyzyjne i kompleksowe wypełnienie wniosku, aby zapewnić jego prawidłowe rozpatrzenie.

Elementy, które musi zawierać wniosek egzekucyjny:

Precyzyjne oznaczenie komornika, do którego wniosek jest kierowany. Dane identyfikujące wierzyciela oraz dłużnika, w tym imiona, nazwiska, adresy zamieszkania, numery PESEL dla osób fizycznych, a w przypadku podmiotów gospodarczych – NIP lub KRS. Szczegółowe określenie świadczenia podlegającego egzekucji, w tym jego rodzaj i kwotę. Wymagane załączniki do wniosku:

Oryginał tytułu wykonawczego, który stanowi prawną podstawę do przeprowadzenia egzekucji. Po zmianach prawnych wprowadzonych 8 września 2016 roku, wniosek egzekucyjny umożliwia komornikowi zastosowanie wszystkich dostępnych metod egzekucji, z wyjątkiem bezpośredniej egzekucji z nieruchomości, chyba że wierzyciel wyraźnie wskaże taką wolę. W sytuacji, gdy wierzyciel nie dysponuje informacjami o majątku dłużnika, może poprosić komornika o przeprowadzenie poszukiwań majątku.

Celem tych działań jest identyfikacja aktywów dłużnika, takich jak konta bankowe, wynagrodzenie za pracę, pojazdy, nieruchomości czy inne wierzytelności, co może obejmować na przykład dochody z umów najmu, dzierżawy czy umów cywilnoprawnych.

Dodatkowo, wierzyciele mają możliwość składania wniosków elektronicznie przez Elektroniczne Postępowanie Upominawcze (EPU), co stanowi wygodną alternatywę dla tradycyjnych metod i może przyspieszyć proces inicjowania egzekucji.

Czym zajmuje się komornik sądowy?

Główną funkcją komornika sądowego jest realizacja orzeczeń sądowych zarówno w kwestiach finansowych, jak i niefinansowych, a także innych dokumentów mających siłę tytułu wykonawczego, wykorzystując do tego celu przewidziane prawem środki przymusowe. Celem działania komornika jest ściągnięcie długów z majątku dłużnika na rzecz wierzyciela. Komornik, na podstawie odpowiedniego zlecenia, może również przeprowadzić inwentaryzację majątku lub zabezpieczyć spadek, aby zabezpieczyć interesy spadkobierców lub wierzycieli.

Komornicy są uprawnieni do przeprowadzania czynności mających na celu stwierdzenie określonego stanu faktycznego poprzez sporządzenie protokołu stanu faktycznego. Ta instytucja umożliwia dokładne udokumentowanie obecnej sytuacji, co może być kluczowe dla dalszych postępowań prawnych.

Dodatkowo, komornik ma prawo do nadzorowania publicznych aukcji na wniosek ich organizatorów, co zapewnia prawidłowy przebieg licytacji oraz chroni interesy zarówno sprzedającego, jak i potencjalnych nabywców. Komornik jest również odpowiedzialny za doręczanie korespondencji sądowej, co obejmuje zarówno pisma procesowe, jak i inne dokumenty sądowe, zapewniając ich prawidłową i terminową dostawę do adresatów.

Te rozległe uprawnienia i obowiązki komornika sądowego podkreślają jego ważną rolę w procesie egzekucyjnym oraz szerzej w systemie wymiaru sprawiedliwości, umożliwiając skuteczne i sprawne wykonywanie orzeczeń sądowych oraz ochronę praw wierzycieli.

Czy komornik pobiera swoje wynagrodzenie od Wierzyciela?

Komornik sądowy, w trakcie prowadzenia postępowania egzekucyjnego, ma obowiązek doliczenia opłaty egzekucyjnej do kwoty, która jest przedmiotem egzekucji. Oznacza to, że jeśli wierzyciel dysponuje tytułem wykonawczym, na podstawie którego dłużnik jest zobowiązany do zapłaty określonej sumy pieniężnej, komornik zwiększa tę kwotę o należną opłatę egzekucyjną. W praktyce nie dochodzi do zmniejszenia kwoty należnej wierzycielowi z tytułu jego wierzytelności; zamiast tego, wszelkie koszty związane z przeprowadzeniem egzekucji są obciążeniem dłużnika. Jest to odzwierciedlenie zasady zawartej w art. 770 Kodeksu Postępowania Cywilnego, zgodnie z którą to na dłużniku spoczywa obowiązek zwrotu wierzycielowi wszelkich kosztów niezbędnych do realizacji egzekucji. Tym samym, koszty te mają na celu pokrycie wydatków poniesionych przez wierzyciela w związku z koniecznością odzyskania należności poprzez proces egzekucyjny, zapewniając, że wierzyciel otrzyma pełną kwotę swojej wierzytelności bez obciążania jej dodatkowymi kosztami.

W jaki sposób ustalić właściwego komornika sądowego?

Komornik sądowy wykonuje swoje obowiązki w określonym rewirze komorniczym, jednak wierzyciel posiada pewną elastyczność w wyborze komornika w zakresie egzekucji z ruchomości, wynagrodzeń za pracę, wierzytelności, rachunków bankowych oraz innych praw majątkowych. Ten wybór jest możliwy w granicach obszaru właściwości sądu apelacyjnego, gdzie zlokalizowana jest kancelaria wybranego komornika. W procesie składania wniosku, wierzyciel powinien jasno wskazać, że decyduje się na skorzystanie z prawa wyboru komornika, odwołując się do art. 10 ust. 3 ustawy o komornikach sądowych, co jest swego rodzaju oświadczeniem o wyborze. Należy jednak pamiętać, że to prawo wyboru nie ma zastosowania w przypadku egzekucji z nieruchomości oraz w sprawach, gdzie stosuje się przepisy dotyczące egzekucji z nieruchomości. W takich okolicznościach, egzekucję z nieruchomości musi przeprowadzić komornik sądowy przy sądzie rejonowym, na obszarze którego nieruchomość jest położona. Wskazuje to na ograniczenie w wyborze komornika w odniesieniu do specyficznych rodzajów egzekucji, podkreślając zarazem znaczenie lokalizacji majątku dłużnika w kontekście procedur egzekucyjnych.

Co się dzieje w przypadku, gdy dłużnik ma siedzibę wg KRS na terenie apelacji, a majątek posiada poza jej obszarem?

W ramach procedur egzekucyjnych, właściwość komornika jest ustalana na podstawie adresu zamieszkania dłużnika, a w przypadku podmiotów gospodarczych – na podstawie adresu siedziby firmy, jaki został zarejestrowany w Krajowym Rejestrze Sądowym (KRS). Dlatego komornik, który został wyznaczony do przeprowadzenia postępowania na jego początku, zachowuje swoją właściwość do momentu zakończenia egzekucji. To zasada pozwala na realizację działań egzekucyjnych nawet poza granicami okręgu apelacyjnego, pod warunkiem, że adres dłużnika wskazuje na obszar wchodzący w skład tej apelacji. Jest to odstępstwo od ogólnej zasady ograniczającej działalność komornika do rejonu, w którym znajduje się jego biuro.

Realizacja działań terenowych poza obszarem własnej apelacji może generować dodatkowe koszty dla wierzyciela, związane z koniecznością pokrycia wydatków na dojazd komornika. Koszty te obejmują zarówno podróż do miejsca wykonania czynności, jak i powrót, z czego wynika, że wierzyciel musi zrekompensować komornikowi podwójną trasę. Opłata za każdy kilometr przejazdu jest ustalana według obowiązujących stawek, przy czym dla samochodów o pojemności silnika powyżej 900 cm³ kwota ta wynosi 0,8358 zł za kilometr. Taka regulacja ma na celu zapewnienie komornikowi pokrycia kosztów związanych z wykonywaniem obowiązków poza standardowym obszarem działania.

Poradnik

Menu